Αρθρογραφία
Ψυχική ανθεκτικότητα
Η ψυχική ανθεκτικότητα αναφέρεται στην ικανότητα ενός ατόμου να αντεπεξέλθει, να προσαρμοστεί και να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες, το άγχος, το στρες και τις προκλήσεις της ζωής με ευελιξία και αισιοδοξία. Είναι η ικανότητα να παραμείνει σταθερός και θετικός ακόμα και σε αντίξοες συνθήκες.
Η ψυχική ανθεκτικότητα δεν αποτελεί απλώς την απουσία αρνητικών συναισθημάτων, αλλά είναι η ικανότητα να αντιμετωπίζεις αυτά τα συναισθήματα με εποικοδομητικό τρόπο και να εξελίσσεσαι μέσα από τις προκλήσεις.
Ορισμένοι τρόποι για να ενισχύσεις τη ψυχική σου ανθεκτικότητα περιλαμβάνουν:
Ανάπτυξη θετικής σκέψης: Εστιάσου σε θετικά στοιχεία της ζωής σου, πραγματοποίησε άσκηση ευγνωμοσύνης και αναγνώρισε τα θετικά συμβάντα και επιτεύγματά σου.
Ανάπτυξη κοινωνικής συνδεσιμότητας: Διατήρησε στενές και υγιείς σχέσεις με τους ανθρώπους που σε στηρίζουν και σε κατανοούν.
Διαχείριση στρες: Εκμάθηση τεχνικών χαλάρωσης, αναπνοής και διαχείρισης άγχους μπορούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση του στρες.
Αυτοφροντίδα: Φρόντισε για το σώμα και τον νου σου, τρέφοντάς τα σωστά, κοιμώντας σου αρκετές ώρες και ασκώντας την άσκηση.
Αντιμετώπιση προβλημάτων: Μάθε να αντιμετωπίζεις προβλήματα με λύσεις βασισμένες στην πρακτικότητα και την αντοχή.
Διατήρηση ευελιξίας: Ανάπτυξε την ικανότητα προσαρμογής σε νέες καταστάσεις και δεδομένα.
Ανάπτυξη σκοπού και νόηματος: Βρες τις αξίες σου, τους στόχους σου και αφιέρωσε χρόνο για δραστηριότητες που σε εμπνέουν.
Η ενίσχυση της ψυχικής ανθεκτικότητας είναι ένα σημαντικό μέσο για την αντιμετώπιση των προκλήσεων της ζωής με επιτυχία και αισιοδοξία
Διαδικτυακός Εθισμός
Ο διαδικτυακός εθισμός/ εξάρτηση, αναφέρεται στην υπερβολική χρήση του διαδικτύου, που μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην καθημερινή ζωή, την υγεία και τις σχέσεις ενός ατόμου. Ο εθισμός αυτός μπορεί να επηρεάσει διάφορες δραστηριότητες, όπως τα κοινωνικά δίκτυα, τα βιντεοπαιχνίδια, τα ηλεκτρονικά ψώνια, τα στοιχήματα, τα πορνό κλπ.
Οι ενδείξεις του διαδικτυακού εθισμού μπορεί να περιλαμβάνουν:
Απομόνωση: Ο εθισμένος περνάει πολύ χρόνο μπροστά στην οθόνη, μόνος και απομονωμένος από τον κοινωνικό κύκλο και τις καθημερινές δραστηριότητες.
Αμέλεια στις υποχρεώσεις: Ο εθισμένος αμελεί τις σημαντικές υποχρεώσεις του, όπως την εργασία, τη σχολική εκπαίδευση ή τις καθημερινές δραστηριότητες.
Φυσικές συνέπειες: Ο παρατεταμένος χρόνος που περνάει κάποιος μπροστά σε μια οθόνη μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία, όπως προβλήματα με τη στάση του σώματος, την όραση και τον ύπνο.
Απόσπαση από τις πραγματικές σχέσεις: Ο διαδικτυακός εθισμός μπορεί να οδηγήσει στην απομόνωση από την πραγματική κοινωνία και να επηρεάσει αρνητικά τις σχέσεις με φίλους και οικογένεια.
Απώλεια ενδιαφέροντος: Ο εθισμένος μπορεί να χάσει το ενδιαφέρον του για δραστηριότητες που παρείχαν ικανοποίηση στο παρελθόν.
Εάν πιστεύετε ότι εσείς ή κάποιος που γνωρίζετε αντιμετωπίζει προβλήματα με τον διαδικτυακό εθισμό, είναι σημαντικό να ζητήσετε βοήθεια από ειδικούς, όπως ψυχολόγους ή κοινωνικούς λειτουργούς, προκειμένου να αντιμετωπίσετε το πρόβλημα και να αποκαταστήσετε έναν ισορροπημένο τρόπο ζωής.
Αίσθημα του "ανήκειν"
Στη συστημική προσέγγιση, οι ομάδες αντιμετωπίζονται ως συστήματα, όπου τα μέλη αλληλεπιδρούν μέσω πολύπλοκων σχέσεων και δυναμικών.
Το αίσθημα της του ανήκω σε μια ομάδα είναι σημαντικό για την ανθρώπινη ευημερία και την ψυχολογική υγεία. Η συστημική προσέγγιση μπορεί να εξηγήσει πώς αυτό το αίσθημα του ανήκειν διαμορφώνεται και πώς επηρεάζει τόσο τα άτομα όσο και την ομάδα στο σύνολό της.
Κάποιοι τρόποι με τους οποίους η συστημική προσέγγιση μπορεί να αντιμετωπίσει το αίσθημα αυτό είναι:
Η διασύνδεση: Αναγνωρίζει τις σχέσεις μεταξύ των μελών μιας ομάδας και πώς αυτές οι σχέσεις συμβάλλουν στην ανάπτυξη του αισθήματος του ανήκειν
Την ενθάρρυνση της αλληλεπίδρασης: Προωθεί την αλληλεπίδραση και τη συνεργασία μεταξύ των μελών της ομάδας, ενισχύοντας έτσι τη σύνδεση μεταξύ τους.
Την αλληλεπίδραση στο κοινωνικό σύνολο: Η αλλαγή στη συμπεριφορά ενός μέλους μπορεί να επηρεάσει τη δυναμική της ομάδας και το αίσθημα ανήκειν των υπολοίπων.
Την ενίσχυση της κοινότητας: Ενθαρρύνει τη δημιουργία ενός περιβάλλοντος που υποστηρίζει την ανήκειν και τη συμμετοχή σε μια ομάδα.
Συμπερασματικά, η συστημική προσέγγιση μπορεί να βοηθήσει στην κατανόηση της λειτουργίας των ομάδων (π.χ. της οικογένειας) και πώς αυτό επηρεάζει το αίσθημα του ανήκειν στα μέλη της.